Koalowy bzik

Pędząc do pracy w zeszłym tygodniu, omiotłam w biegu wzrokiem wystawę osiedlowego second-handu, i wtedy spotkałam się spojrzeniem z NIM...:

Nie rozumiałam co robi żywa koala w sklepie z ciuchami, ale nie miało to większego znaczenia...

Skoro już się tam zaplątała, trzeba ją było czem prędzej wydobyć!

Niestety - gdy jestem w drodze do pracy, sklep jest j e s z c z e zamknięty, gdy z niej wracam, jest dla odmiany j u ż zamknięty...

Sytuacja była więc beznadziejna.

Mogłam oczywiście pomyśleć o urlopie na żądanie, ale nie mam pewności czy dyrekcja ze zrozumieniem potraktowałaby pilną konieczność uratowania koali ze stosu ciuchów...

Następnego dnia z drżeniem spojrzałam w okno wystawy - uffff, siedział, wbity w kąt - bidulek.

Poradziłam mu, by wytrzymał tam do piątku, kiedy to wcześniej kończę pracę.

*

W piątek gnam co sił na umówione miejsce.....

Patrzę w jego kącik...

NIE MA! :(

Zamiast niego jakaś jaskrawa pluszowa maszkarka...

Wpadam do sklepu z rozwianym włosem i obłędem w oczach...

szukam

szperam

wypatruję

...

JEST!

Wydobyłam go delikatnie z kosza z zabawkami do którego został brutalnie wrzucony, odparłam uprzejmie atak starszej klientki, która zobaczywszy koalę w moich ramionach zapragnęła nagle mieć taką samą i jęła nagabywać mnie w celu przekonania mnie do odstąpienia prawa własności...

Załatwiłam sprawy prawno-finansowe konieczne do przejęcia opieki, z oburzeniem odrzuciłam propozcję umieszczenia koali w foliowym worku 

(mARTa: no wie pani? przecież nie włożę koali do reklamówki!!?

sprzedawczyni: aha, chyba że tak, to przepraszam...)

;o)

Dziś koalek jest ze mną, bez uszczerbku fizycznego zniósł wszystkie konieczne zabiegi higieniczne związane z długą podróżą do Polski i kiepskimi warunkami pobytu.

Zadomowił się i oswoił.

A w ogóle, to jestem zdrowa, naprawdę...;o)

***

 Skoro już i tak odsłaniam dziś moją koalową słabość, to może jeszcze kilka dowodów na mego bzika...;)

Ten koal 

był do zdobycia na allegro, bez opcji "kup teraz". 

A że ja się na licytacjach nijak nie znam, więc aukcja się skończyła zanim udało mi się jakoś ogarnąć i zdecydować na podjęcie kroków koniecznych do nabycia koali. 

Gdy zobaczyłam napis "aukcja zakończona" wpadłam w panikę i w ciągu kilku sekund nawiązałam kontakt ze sprzedawcą, tłumacząc, że ja MUSZĘ...

Szczęśliwie - spotkałam się ze zrozumieniem i bardzo prędko placakowy koal znalazł się w moim domu.

***

To nie koniec ;o)

W tym tygodniu niechcący wpadłam na koalę łagodzącą zranienia...:

 

W pakiecie z innymi zwierzami:

***

A już jakiś czas temu natrafiłam na rewelacyjny zeszyt

(zbliżenie)

Ale nie znalazłam dotychczas godnego dlań zastosowania. 

***

"Każdy ma jakiegoś bzika"

...wmawiano mi w dzieciństwie.

Ja od paru lat mam bzika koalowego, i dobrze mi z tym :D

Powstały już nawet przymiotniki, czasowniki i inne części mowy związane z koalami...

W przedszkolu powszechnie jest używane pojęcie "kolor koalowy", a moja współpracowniczka utworzyła urzekający zwrot: "przykoalić się do kogoś" :)

Do tego dochodzą niepolicznalne ilości koal, koalek i koalątek kredkowych, pisakowych, pastelowych, farbkowych, plastelinowych czy choćby... śniegowych...

(Autorka dzieła - lat 6)

...którymi obdarowują mnie Dzieciaki...

Może kiedyś poświęcę im osobny wpis :)

A na dziś już skończę...

Koaluję Was serdecznie!

mARTa

PS. Ową koalową czapę poczyniłam parę lat temu, kiedy jeszcze o wszechobecnych w tym sezonie "misiowych" nakryciach głowy nikt nawet nie śnił...

Trochę się nawet bałam wychodzić w niej na ulicę, tak żywe i spontaniczne budziła reakcje...

Ale nie pamiętam też, by kiedykolwiek tak wielu przechodniów uśmiechało się do mnie jak w owym czasie :o)

Chyba nie tylko ja lubię koalki :o)