"Szalik pełen nut"

W tym tygodniu zaprzyjaźniłam się z Wandą Chotomską.

Do tego stopnia, że dziś mARTowe Myśli splotły się z Myślami Wandowymi.

Wiele wierszy spośród tych, które są proponowane dziś w programach dla przedszkolaków budzi moje zażenowanie... Są okropne, naprawdę...;) Nawet jeśli treść jest ok, to forma... (wielokropek...).

Oczywiście nie mówię o klasyce polskiej literatury dziecięcej, ale o "poetyckich nowinkach", wymyślanych na potrzeby tematów w podręcznikach.

Chotomska jakoś mnie chyba ominęła w moim dzieciństwie...

(Mamo, Tato - dlaczego??!)

Tymczasem zbiór jej wierszy wpadł mi w ręce w tym tygodniu i zachwycił mnie...

Zaśmiewam się przy niektórych utworach, przy innych zamyślam, choć to literatura typowo dziecięca...

Jeden wiersz zainspirował mnie do tego stopnia, że powstały ilustracje...;)

Jeszcze mi się to w życiu nie zdarzyło, choć Mama Teresa usilnie do ilustrowania namawiała ;)

Zawsze się z tego śmiałam, a tymczasem inspiracja przyfrunęła sama i stało się ;)

Oto Inspiracja:

"Szalik pełen nut"

Robię szalik na drutach

z mięciuteńkiej wełenki,

druty grają przygrywkę

do zimowej piosenki.

Oczko biegnie za oczkiem,

tak jak nuta za nutą

będę miała piosenkę

z kłębka wełny wysnutą.

Gdy świat, cały świat

w białych piórkach,

biały płot, biały las,

biała górka,

a ja pędzę coraz prędzej

przez ten świat

i w szaliku niosę wiatr.

Roztańczyły się nuty,

roztańczyły się frędzle,

a ja pędzę i pędzę.

Coraz prędzej i prędzej.

Śpiewająco przefrunę

grudzień, styczeń i luty,

nie zatrzymam się w biegu,

aż wyśpiewam te nuty.